تیزبین یک بازی کارتی است که در هر کارت 8 تصویر وجود دارد. بین هر دو کارت، فقط یک تصویر مشترک وجود دارد. بازیکنان باید با تیزبینی و سرعت عمل خود بین کارت‌های بازی تصویر مشترک را بیابند و زودتر از بقیه نام آن تصویر را اعلام کنند. آن تصویر را تشخیص دهید و برنده شوید! برای انجام این بازی به چشم های تیزبین و کمی هم سرعت عمل نیاز دارید. جذابت این بازی در آن است که شما این بازی را می توانید به 5 روش مختلف انجام دهید.

هدف این بازی افزایش تمرکز و سرعت عمل بازیکنان است.

محصول: بازیتا

برای شروع بازی فکری زبل کارت های بازی را بر بزنید و یک کارت در زمین بازی بگذارید ، بطوری که در دسترس همه باشد . این کارت پایه بازی خواهد بود سپس بقیه کارت ها را به طور مساوی ماین سایر تقسیم کنید.

هر بازیکن دسته کارت های خودش را دارد و دست خودش را با جدا کردن 3کارت آغاز می‌کند . روی هر کارت بازی فقط 4 نوع طرح از 4 رنگ در هر سمت کارت وجود دارد که همیشه یک طرح و یک رنگ روی هر کارت کم است .

ترتیب بازی:

همه بازی را همزمان و به محضی که بتوانند شروع میکنند . هر بازیکن باید تشخیص دهد کدام رنگ و طرح از کارت های زمین بازی کم است .

این بازی دو راه برای بازی دارد .

راه اول برای بازی:

هر بازیکن 3 کارت دست خود میگردد و کارتی که طرح و رنگ کمبود داراست ، بر روی کارت پایه میگذارد . شما میتوانید هر 2 طرف کارت های دست خود را به دنبال طرح گم شده بگردید . به محض اینکه بازیکنی ترکیب درست از رنگ و طرح را پیدا کرد آن را روی کارت زمین بازی قرار می‌دهد و میگوید که آن را روی کارت زمین بازی قرار می‌دهد و میگوید که آن طرح گم شده چیست . به طوری که همه بتوانند بشنوند . کارت پیدا شده به عنوان زمینه جدید محصوب می‌شود .سپس کارت رویی از دسته کارت خودش را برمی‌دارد و به دستش اضافه می‌کند .

بازی به همین روش ادامه پیدا می‌کند. اکنون کارت بازی طرح متفاوتی بالای دسته روی زمین قرار گرفته که در از رنگ و طرح را باید پیدا کرد .

پایان یک دور بازی:

یک دور بازی زمانی به پایان میرسد که یک بازیکن دیگر هیچ کارتی نداشته باشد.

محاسبه امتیازات:

هر کارت در دست هر بازیکن و دسته کارت هایش 1 امتیاز حساب میشود. امتیازات ثبت شده و به دور بعد منتقل میشود . تمام کارت ها دوباره بر زده میشود و طبق آنچه در بالا توضیح داد شد ، میان بازیکنان پخش شده و دور بعد آغاز میشود.

بینوچین پیش از هر چیز یک بازی بسیار هیجان‌انگیز است. هیجان و به تبع آن ترشح مقداری آدرنالین آن هم در فضایی صمیمی و بی‌خطر می‌تواند بسیار شادی‌آور باشد و بر سلامت جسمی و روانی تأثیری مثبت بگذارد. در بازی بینوچین که ۲ تا ۴ نفر می‌توانند آن را بازی کنند، بازیکنان باید با توجه به رنگ لایه‌ی داخلی و خارجی لیوانک‌ها، آن‌ها را به ترتیبی خاص روی هم بچینند و هر چند باید از قاعده‌ی بازی پیروی کنند اما این کار را بدون نوبت انجام می‌دهند و کسی که سریع‌تر این کار را انجام دهد برنده است. همین بدون نوبت بودن بازی و تلاش برای سریع‌تر گذاشتن لیوانک‌ها بر روی هم باعث ایجاد هیجان فراوانی می‌شود.

بینوچین شامل یک برج فنری، ۲۴ لیوانک رنگی در ۴ رنگ و یک تاس رنگ است. از هر رنگ بیرونی ۶ لیوانک وجود دارد که رنگ داخلی آن‌ها دو تا دو تا شبیه رنگ بیرونی لیوانک‌های دیگر است. بنابراین هیچ لیوانکی رنگ بیرونی و داخلی‌اش یکی نیست. روش بازی برای بازی ۴ نفره به این صورت است که به هر بازیکن ۶ لیوان با رنگ بیرونی یکسان داده می‌شود و بازیکنان آن‌ها را برعکس، طوری که لایه‌ی داخلی‌شان معلوم نباشد، جلوی خودشان می‌چینند. اولین لیوانکی که باید روی برج قرار بگیرد را تاس مشخص می‌کند؛ پس طبق معمول کوچک‌ترین بازیکن تاس می‌ریزد. هر وجه تاس دو رنگ را نشان می‌دهد و بازیکنان باید هر چه سریع‌تر لیوانکی را روی برج بگذارند که لایه‌ی داخلی آن همرنگ یکی از رنگ‌های تاس باشد.

رنگ بیرونی اولین لیوانک قرار گرفته روی برج تعیین می‌کند که رنگ داخلی لیوانک بعدی چه باشد. به همین ترتیب هر لیوانک با توجه به رنگ داخلی‌اش و تطابق آن با رنگ بیرونی لیوانک قبلی روی برج قرار می‌گیرد. هر کس زودتر همه‌ی لیوان‌هایش را به درستی روی برج بچیند، برنده است.

تشخیص رنگ‌ها و تطابق رنگ لایه‌ی داخلی لیوانک‌ها با رنگ بیرونی آن‌ها نیاز به پردازش اطلاعات در کوتاه‌ترین زمان ممکن دارد؛ بنابراین انجام بازی بینوچین می‌تواند به میزانی قابل توجه بر سرعت عمل بازیکنان در پردازش اطلاعات بیفزاید. پردازش اطلاعات شامل مراحل زیر است:

• گرفتن داده‌ها ( تشخیص رنگ)

• مقایسه‌ی داده‌های جدید با داده‌های قبلی (مقایسه‌ی رنگ داخلی لیوانک‌ها با رنگ بیرونی لیوانکی که روی برج قرار گرفته)

• تصمیم‌گیری (انتخاب لیوانک درست)

تردیدی وجود ندارد که در هر تصمیمی که می‌گیریم پردازش درست اطلاعات نقشی اساسی ایفا می‌کند و هر چه سرعت این پردازش بالاتر باشد، امکان تصمیم‌گیری و انجام عملِ درست بیشتر می شود.

اما جدای از نقش محوری سرعت پردازش اطلاعات که برای کودکان بالای ۶ سال در نظر گرفته شده و البته برای بزرگسالان هم جذاب و انگیزاننده است، از بینوچین می‌توان برای تقویت مهارت‌های دیگری برای بچه‌های کوچک‌تر هم استفاده کرد. برای مثال می‌توان از این بازی حتی به صورت تک نفره برای آموزش رنگ‌ها، شمارش، ترتیب و الگو بهره گرفت.

موضوع دیگر این که در حالت ۲ یا ۳ نفره در مواردی ممکن است به دلیل نوع چیده شدن لیوانک‌ها روی هم، هیچ یک از بازیکنان نتوانند همه‌ی لیوانک‌های خود را روی برج فنری بگذارند؛ پیشنهاد ما این است که در این موارد کسی برنده محسوب شود که لیوانک کمتری برایش باقی مانده و اگر تعداد لیوانک‌ها مساوی است، نتیجه مساوی اعلام شود. فراموش نکنیم که هدف اصلی از هر بازی گذراندن اوقاتی خوش و لذت بردن از کنار هم بودن است.